Duitse betrekkingen gedreven door de hernieuwde wens van Berlijn om Europa te domineren
Decennialang spraken elites in Rusland en Duitsland over de speciale verantwoordelijkheid van de twee landen om vrede en stabiliteit in Europa te garanderen. Die dagen zijn voorbij, want Berlijn heeft blijkbaar besloten niet meer naar Moskou te luisteren.
De mantra in de Duitse hoofdstad deze dagen is dat de vermeende vergiftiging van oppositiefiguur Aleksej Navalny een "keerpunt" in de betrekkingen met Rusland was. Duitsland zal de inspanningen om Rusland te begrijpen deprioriteren en als bemiddelaar tussen zijn westerse bondgenoten en Moskou op te treden. Het pessimistische sentiment over de stand van zaken wordt grotendeels gedeeld door het Kremlin, dat met grote woede heeft gereageerd op de vijandige reactie van Duitsland op het zeer eigenaardige geval van de Moskouse protestleider en anticorruptie-campagnevoerder.
Het is de onduidelijkheid en irrationaliteit van dit incident en de buitengewone reactie daarop die Rusland dwingt te erkennen dat de betrekkingen met Duitsland in een neerwaartse spiraal zullen blijven. Er is een groeiend besef in Rusland dat de reputatie van Duitsland als welwillende en betrouwbare partner achterhaald is en nu tot het verleden behoort.
Ondanks de Russisch-Duitse historische rivaliteit om invloed in Oost-Europa en twee wereldoorlogen, vormde een goedaardig partnerschap tussen de Sovjet-Unie en West-Duitsland tijdens de Koude Oorlog. Bonn was toegewijd aan de NAVO en de toenmalige Europese Economische Gemeenschap (nu de Europese Unie) als de belangrijkste twee externe institutionele pijlers, hoewel de Duitsers ook de rol van begrip en betrokkenheid van Moskou op zich namen. Dit was gedeeltelijk wegens de verschrikking die de generatie van hun ouders op de USSR en ook om praktische redenen had losgelaten, gezien het feit dat de Sovjets efficiënte controle over een grote hoeveelheid Duitse grond als deel van de naoorlogs regeling hadden.
Het recente incident met Navalny is uitgegroeid tot een game-changer :
Deze bizarre gebeurtenis heeft een internationale crisis aangewakkerd die veel verder gaat dan het belang van de betrokken figuur. Navalny is een activist met marginale steun in de Russische samenleving, en zijn oproep is de afgelopen jaren relatief gestagneerd.
Er zijn voldoende mogelijkheden en middelen voor de Russische autoriteiten om Navalny stilletjes het zwijgen op te leggen, maar de heersende stelling in Berlijn is dat het Kremlin op spectaculaire en openbare wijze een van zijn eigen burgers probeerde te vermoorden, maar op de een of andere manier faalde.
Novitsjok is een van de gevaarlijkste chemische wapens ter wereld, met een sterke gevestigde merknaam en duidelijke connotaties in het Westen.
We moeten geloven dat de Russische autoriteiten zogenaamd bereid waren om een chemisch middel te gebruiken dat massaslachtoffers en chaos op een Russische luchthaven zou kunnen hebben veroorzaakt, ondanks het feit dat ze besloten om Navalny te behandelen in een staatsziekenhuis voordat hij zijn overplaatsing naar een Duitse medische faciliteit goedkeurde. Het verhaal van waterflessen als bron van verontreiniging, nadat Rusland met CAMERA's bewees dat de thee van Navalny niet op de luchthaven kon worden vergiftigd, voegde slechts aan de absurditeit toe. Waarom zou Duitsland dit verhaal kritiekloos accepteren en waarom wordt Navalny afgeschilderd als een groot oppositieleider die Poetin 's nachts wakker houdt?
Er is blijkbaar iets veranderd na deze gebeurtenis. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat Moskou parallellen zal trekken tussen het Verdrag van Brest-Litovsk (
nl.wikipedia.org/wiki/Vrede_van_Brest-Litovsk
) en het huidige Europese beleid van Duitsland, is het duidelijk dat er een terugkeer naar de geschiedenis is.
Duitsland probeert zijn politieke subjectiviteit als middenmacht in het Westen niet langer te herstellen, maar leidt de EU die haar belangen heeft gestructureerd in directe tegenstelling tot Rusland.
In zijn nieuwe rol streefde Duitsland niet naar samenwerking met Rusland om de zaak Navalny op te lossen, maar eiste het excuses van Moskou en drong er bij de EU op aan sancties op te leggen.
Moskou wordt vervolgens veel luider in zijn kritiek op Berlijn en de beelden van Duitsland als de "goede Europese." De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov betoogde zelfs dat diplomatieke betrekkingen niet langer een doel dienden:
"De mensen die verantwoordelijk zijn voor het buitenlands beleid in het Westen begrijpen de noodzaak van wederzijds respectvol gesprek niet. Waarschijnlijk moeten we een tijdje stoppen met communiceren met hen."
Dus, hier zijn we dan. 75 jaar nadat Moskou de laatste poging van Berlijn om Europa te domineren kapot sloeg, zijn de Duitsers terug. We zijn ver verwijderd van de hoop op een verenigd continent van gelijken, dat slechts een kwart eeuw geleden nog mogelijk leek.
Met Navalny is rode lijn overschreden:Diplomatieke betrekkingen op ijs gezet
