UPDATES: Griekse Leugens

Een onderzoeksrapport van twee economen van het ESMT (European School of Management and Technology, Berlijn) toont aan dat minder dan vijf procent van het geld dat Griekenland geleend kreeg (in ruil voor stringente bezuinigingsmaatregelen) daadwerkelijk naar de staatsbegroting ging. Zo’n 95% – een veel groter bedrag dan tot nu geschat werd – ging door naar private schuldeisers en buitenlandse banken.
Voor hun onderzoek hebben Jörg Rocholl en Axel Stahmer van de prestigieuze European School of Management and Technology alle leningen onderzocht die Griekenland kreeg in het kader van de eerste twee ‘Memorandums of Understanding’ die ze sloten met de Trojka. (De derde, ter waarde van nog eens 90 miljard is nu gesloten door de Syriza-regering, en verschilt niet wezenlijk van de eerste twee).

Minder dan vijf procent van de in totaal €215.9 miljard die Griekenland ontving, ging naar de staatshuishoudkas. De rest, 95 procent werd grotendeels gestoken in de aflossing van oude schulden aan buitenlandse banken (€86.9 miljard), aan rentebetalingen (€52.3 miljard) en aan het ‘herkapitaliseren’ van Griekse banken (€37.3). Het bedrag dat daadwerkelijk in de overheidsbegroting terecht kwam, was €9.7 miljard.

Aan het Duitse Handelsblatt verklaarde Jörg Rocholl van de ESMT dat “de hulppakketten vooral gebruikt zijn om Europese banken uit de brand te helpen”. “De Europese belastingbetalers hebben de private investeerders gered”.

De Frankfurter Rundschau kopt: Miljarden hulp aan Griekenland redden alleen de banken”
en concludeert dat de Grieken zelf, die in ruil hevig moesten bloeden, aan al dat geld dus niets hebben gehad. De economie van het land is alleen maar verder verslechterd, er is niets geïnvesteerd om dat te verhelpen. De reden van deze merkwaardige ‘reddingsoperatie’ is volgens de Frankfurter Rundschau duidelijk: als de Griekse banken waren omgevallen zouden private schuldeisers, met name grote banken in Duitsland en Frankrijk, grote verliezen geleden hebben. “In die zin is het steunpakket vooral een steun aan de Frans-Duitse financiele sector geweest. Griekse banken zelf hebben weinig aan de steun gehad en hebben de afgelopen 30 maanden rond de 98 procent van hun beurswaarde verloren.”

Volgens de onderzoekers was het veel werkzamer geweest om in 2010 (toen de ‘hulp’ begon) een omvangrijke schuldensanering door te voeren. “Maar daar verzette de Duitse regering zich toen hevig tegen. En dat doet ze nog steeds”.

Het hele onderzoeksrapport is hier te vinden (pdf) static.esmt.org/publications/whitepapers/WP-16-02.pdf

*
Het scenario van een jaar geleden lijkt zich te herhalen. In juli moet Griekenland voor 3.5 miljard leningen terugbetalen aan de Europese Centrale Bank, wat alleen kan als de Troika, pardon, is nu "kwartet" geworden omdat er een couvert is bijgezet voor het ESM, overgaat tot de uitbetaling van een volgende tranche van de derde memorandumlening waartoe de regering Tsipras in juli 2015 besloot.

Een déjà-vu-gevoel, maar onder nog dramatischer omstandigheden dan een jaar geleden. In Griekenland zelf is er nog een jaar economische achteruitgang en een vluchtelingencrisis bijgekomen; en was er verleden jaar nog een zeker geloof in een nieuwe politieke aanpak met een nieuwsoortige regering, die hoop – of illusie – is nu ook helemaal in rook opgegaan.

De EU zelf heeft zich in het voorbije jaar nog duidelijker dan voorheen als een ondoelmatige instelling gemanifesteerd, niet in staat om welke crisis dan ook aan te pakken. Het asielzoekersprobleem wordt uitbesteed aan Turkije. En voor de oplossing van het Grieks probleem moest zonodig het IMF erbij.
Met dat IMF kunnen de Europese leiders nu hun cijferruzies gaan uitklaren; ze zijn het immers niet eens hoe lang de Griekse gevangene kan gewaterboarded worden zonder dat hij echt verzuipt. "Ieder jaar 3.5% van het BBP ophoesten om schulden terug te betalen", zegt de EU. "Hm, moeilijk haalbaar, 1.5% is minder onrealistisch”, aldus het IMF, dat er wel ingrijpender neoliberale hervormingen als "duurzame" garantie voor in de plaats wil.

Brussels (EU)compromis: een noodplan (contingency measures), nl. bijkomende bezuinigingsmaatregelen van 3 miljard euro per jaar die automatisch van start gaan wanneer de Grieken zich niet aan de afspraken houden. Zo hoopt men de boot weer wat af te houden, en de Britten geen bijkomende argumenten te geven om in juni uit de EU te stappen...

.

*
Het woord “drama” wordt al heel lang in verband gebracht met Griekenland, terecht ook. Nu zijn er wat associaties bijgekomen, waarvan “leugenachtig” er één is. Het gaat hierbij niet alleen om leugens van, maar ook over Griekenland. De komende maanden kunt u in ieder geval weer een verzameling van leugens tegemoet zien.

Oude leugens

De meest bekende leugen, althans voor ons Nederlanders, betreft er één over Griekenland en komt van Jan Kees de Jager, toenmalig Minister van Financiën. Hij zei dat alle hulp die Nederland aan Griekenland gaf, terug zou komen met interest. Totale lariekoek, en daar heb ik toen ook over geschreven.

Opgeofferd

Ook zou het eerste reddingspakket afdoende zijn om Griekenland weer op de been te helpen. Inmiddels, zijn we drie Griekse reddingen verder en heeft het geen snars geholpen. Het land moet hierdoor enorm veel pijn lijden. Maar waarom het pijn moet lijden heeft niet veel te maken met Griekenland, maar met de eurozone; om deze te redden moet Griekenland bloeden.

Uitvoering

Dat de Grieken op hun beurt zich niet aan alle afspraken houden, is ook waar, maar niet zo verwonderlijk. Met een jeugdwerkeloosheid van 51,9 procent (zie hieronder), een werkloosheids percentage van 24 procent is het moeilijk om veranderingen door te voeren.



Alles en iedereen liegt

Maar de Grieken hebben niet alleen tegen ons gelogen, maar ook naar henzelf, althans dat deed regeringspartij Syriza. Zelf een referendum houden over een Trojka (IMF, ECB, EC) bezuinigingspakket en een campagne voeren voor een NEE stem en uiteindelijk overweldigend een NEE stem krijgen en dan toch beslissen het Trojka pakket te accepteren.
Het is echt gebeurd; een Grieks drama waarbij ons Oekraïne referendum (vooralsnog) in het niet valt.

Wie is er nou gered?

Mooiste is nog dat van alle “hulp” aan Griekenland er maar bar weinig bij de Grieken zelf is blijven hangen. Van de EUR 200 miljard, is nog niet eens EUR 10 miljard naar het Griekse regeringsbudget gegaan ( www.esmt.org/where-did-greek-bailout-money-go .. (...LINK, klik erop om de BRON te lezen..) ).
Het restant is vooral gegaan naar de schuldeisers in de vorm van aflossing en interest.

Nare verassing

Maar niet alleen de Grieken zijn bij de neus genomen, want veel van de Griekse schulden zijn verplaatst van de financiële sector naar grote instanties zoals de ECB en het ESM. De retoriek dat de politiek nu wat gedaan heeft om er voor te zorgen dat de burger niet meer de pineut is als er iets met een bank gebeurd is dus niet helemaal waar, want die instanties die de Griekse schulden nu hebben, staat de belastingbetaler voor garant. Surprise!

Nieuwe leugens

Nu is Griekenland weer in de problemen, of beter gezegd, nog steeds in de problemen. Zoals iedereen weet, kwam het land in de problemen door een te hoge schuldenlast. Welnu, EUR 200 miljard later ziet de schuldenratio (debt/GDP) er als volgt uit:


Het land zit dus weer op niveaus die hoger zijn dan toen het in de problemen kwam! Met deze cijfers zou ik zelfs zowat stemmen op de neo-communisten…
Kortom, er komt een nieuw salvo aan Griekse leugens uw kant op.

Als ik kon toveren

Voordeel is wel dat Griekenland en de Trojka nu eindelijk praten over verdere schuldverlichting, de oplossing (eigenlijk noodzakelijkheid om een oplossing mogelijk te maken) wat ik al jaren heb gepropageerd. Echter, de Trojka zal zowat zeker met te weinig over de brug gaan komen en zal daarbij belachelijke voorspellingen gebruiken.
Zo kwam deze onlangs voorbij (hat tip Jeroen Blokland):

Oink

Komt er dus op neer dat ze de assumptie gebruiken dat Griekenland tot in de eeuwigheid een overschot op de begroting zal hebben. Ofwel, ze zitten voor altijd vast aan de schulden, wat ze in het Engels debt servitude noemen.

Dit is natuurlijk een totaal onrealistisch plan, maar puur gedaan zodat u, de belastingbetaler, een zo rooskleurig plaatje als mogelijk voorgeschoteld kunt krijgen (Griekenland heeft namelijk meer geld nodig, maar daar gaan ze u over een paar jaar weer mee lastig vallen) zodat u niet teveel tegen zult spartelen als er weer een bak geld aan Griekenland moet worden uitgegeven.

Gaan we weer

U wordt dus wederom belazerd en dit alles om de eurozone in stand te houden. Trekken aan een dood paard is wat het is, maar zoveel politici hebben hun lot aan dit gedoemde project verbonden dat ze doorgaan totdat we het ravijn in donderen.

En dan zullen ze weer een nieuw leugen vertellen; dat het de schuld is van die nare mensen die soevereiniteit willen hebben.
Kortom, ik duik mijn wijnkelder weer in (waar pertinent geen Franse wijnen in liggen overigens).


Alexander Sassen van Elsloo
DFT 13-05-2016
overname artikel met toestemming auteur