*
Posted on 7 juli 2016 by Jan Dijkgraaf
Beste meneer Timmermans,
Ik zag gisteren een stampvoetende man in een te strak pak met een steeds roder wordend hoofd en twee samengeknepen knuistjes tegen een gezelschap schreeuwen: “Laat je nooit intimideren door grote smoelen”.
Die man was u.
Het was de apotheose van een ruim vijf minuten durende
schreeuwpartij in het Europees Parlement.
Ik moet u eerlijk zeggen: ik heb die speech wel vijf keer bekeken.
De eerste keer met angst en beven, omdat ik bang was live getuige te zijn van een fatale hartaanval van een man die zich veel te druk maakt.
De tweede keer gericht op de inhoud, omdat ik wilde horen wat er precies uit die grote smoel kwam.
De derde keer om te zoeken naar de pathetische pareltjes, omdat er bij u altijd wel twee geliefden die elkaar nog een laatste maal in de ogen kijken doorheen komen fietsen vliegen.
De vierde keer om te bedenken welke speech van Adolf Hitler een technisch handige donder onder dit filmpje kan monteren, omdat als iemand uit de Europese Commissie spreekt nu eenmaal altijd de Godwin op de loer ligt.
En de vijfde keer om me af te vragen waar iemand die bij de laatste democratische verkiezingen waaraan hij meedeed (2012) welgeteld 15.150 stemmen kreeg de gore moed vandaan haalt mensen als Nigel Farage (3.881.099 stemmen bij zíjn laatste democratische verkiezing, in 2015) te beledigen.
Mijn conclusie: ik laat me inderdaad door die grote smoel van u niet intimideren. Noch door uw krokodillentranen. Als ik een rat zie, zie ik een rat. Ik kan er niks anders van maken.
Groet,
JanD
www.briefjevanjan.nl/aan-frans-timmermans-2/
.