www.volkskrant.nl/4571328?ut
Dure medicijnen, maar niemand weet waarom: het Zorginstituut is er klaar mee
'Farmabedrijven hebben een grens overschreden'
De torenhoge prijzen die farmaceuten vragen voor sommige medicijnen
leiden tot verontwaardiging bij het Zorginstituut, dat adviseert over opname in het basispakket. Het is tijd voor openheid van zaken.
<Ok. Het Zorginstituut zorgt dat een medicijn niet in het basispakket komt. De huisarts/specialist schrijft het wel voor. De apotheek levert en de consument betaalt uit eigen zak (los van de wettelijke bijdrage ZVW)>
Zorginstituut Nederland, dat de minister van Volksgezondheid adviseert over de opname van medicijnen in het basispakket, vindt dat de grens is bereikt.
Er komen steeds meer dure geneesmiddelen op de markt maar fabrikanten willen geen inzage geven in de prijsopbouw. 'Ze kunnen vragen wat ze willen over de rug van de patiënten', zegt bestuursvoorzitter Arnold Moerkamp, 'en dat voelt heel erg vervelend.'
<Iets als vervelend aanvoelen, is heel iets anders dan het oplossen>
Tot nu toe zijn de meeste dure medicijnen, na prijsonderhandelingen, alsnog vergoed, maar als farmaceuten niet transparant zijn over hun prijs, moet daar misschien maar eens een einde aan komen, meent Moerkamp. Hij wil daarover in gesprek met minister Bruins voor Medische Zorg.
Het is nog nooit voorgekomen dat een farmaceutisch bedrijf zegt: we zullen jullie precies vertellen hoe we aan onze prijs komen.
<Het lijkt een beetje op een zeurend kind/ een zeurende asielzoeker; je geeft ze steeds hun zin en...
Logica. Bedrijfsgeheim en kans op concurrentievervalsing.
Is de Staat overigens ook zo open m.b.t. de miljardenafdrachten aan Brussel, de subsidiestromen enz. enz.?>
We moeten maatschappelijke en private belangen tegen elkaar afwegen.
De overheid verstrekt een patent waardoor een bedrijf een paar jaar een monopolie heeft, en veel geld kan verdienen. Wij maken miljoenen vrij voor de vergoeding, mogen wij dan weten wat we ervoor terugkrijgen?
<Dus de termijn van het monopolie terugdringen is een optie. Wie zijn die wij die miljoenen vrij maken? Dat zijn per saldo toch de consumenten/belastingbetalers!. Elk overheidsorgaan roeit met onze belastingriemen.>
Wij kunnen niet beoordelen of de premiebetaler de winst van een bedrijf aan het spekken is, of daadwerkelijk betaalt voor de onderzoekskosten.
En dat maakt nogal wat uit. Als er een goede reden is waarom een middel zo duur is dan kunnen we daar rekening mee houden bij de beoordeling. Hoe meer we moeten betalen voor een nieuw medicijn, hoe eerder we andere zorg niet meer kunnen bekostigen.
Of we moeten allemaal meer premie gaan betalen, maar de vraag is of iedereen dat wil. Er zit bij veel mensen wel een grens, merken we, aan de bereidheid om solidair te zijn met anderen.'
<Meer premie betalen heeft niets met willen maar met moeten van doen>
Bestaat niet het risico dat de farmaceutische industrie, in het nauw gedreven, de Nederlandse markt links laat liggen? 'Dat risico bestaat inderdaad. Nederland is een relatief kleine markt. Maar onderschat niet wat voor voorbeeldwerking deze boodschap kan hebben. Bij de prijsonderhandelingen werken we nu al samen met een aantal andere landen. Dit idee is niet per definitie kansloos.'
<Het is mij uit zeer betrouwbare bron bekend dat apothekers vrij massaal op de zgn. parallelle markt medicijnen inkopen teneinde winstmaximalisatie te bereiken.
Als u wel eens naar de apotheek gaat in het buitenland dan heeft u vast bemerkt dat u daar veelal goedkoper uit bent dan in Nederland.
Dat geldt ook voor bijv. lunchen. Een lunch met vergelijkbare artikelen kost in Duitsland globaal 60% van wat je in Nederland in een vergelijkbare setting kwijt bent.
Nederland is het land van de goedgelovige D'66-er die er van uit gaat dat de Staat c.q. Brussel wel voor je zorgt.>
Conclusie
De Staat maakt geen gebruik van de mogelijkheden omdat de toezichthouder onnodige angstvisioenen heeft.
Medicijnen veel te duur maar......
