Nobelprijs voor vrede: een wankel sprookje

  • birthday-cake

Nobelprijs voor vrede: een wankel sprookje werd gestart door katertje

Posted 11 jaren 5 maanden geleden #34384
Zelden is in ons land zoveel aandacht besteed aan een Nobelvredesprijs als thans aan die voor de Europese Unie. Die EU zou nu al zevenenzestig jaar hebben gezorgd voor een continue vrede, veiligheid en welvaart in Europa.

Die mededeling is door bijna al onze politici, met uitzondering van Hans Wiegel en Geert Wilders, met gejuich ontvangen. Premier Rutte vond de Nobelprijs: "Een prachtige erkenning van de grote historische rol van de EU voor vrede, veiligheid en democratie." En volgens Hans Hillen, minister van onze uitgeklede defensie, is de EU "van ongelooflijk groot belang geweest voor de wereldvrede". De minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal, stelde dat de EU "een bijdrage heeft geleverd aan het waarborgen van de vrede".

Second opinion

In de geneeskunde is het echter mijn ervaring dat als zóveel dokters unaniem beweren dat je er prima uitziet en dat het erg goed met je gaat, het verstandig is om je testament nog eens te bekijken of een second opinion aan te vragen. Welke dissonanten klinken er achter het unanieme gejuich? Het is niet waar dat de EU al zevenenzestig jaar bestaat. Zij is een simpele vorm ontstaan in 1950, toen de toenmalige belangrijkste grondstoffen, namelijk kolen en staal, benodigd voor een grote wapenindustrie, onder controle werde gebracht door België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland. Dat heette toen de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Daaruit ontstond in 1957 de EEG, de Europese Economische Gemeenschap.

Via een lange reeks politieke manipulaties groeide uit dit alles een enorm ambtelijk bolwerk waarbij tenslotte 27 landen werden aangesloten. Dat bolwerk kwam in Brussel te staan waar vanuit steeds meer zaken werden onttrokken aan de deelnemende landen. Zo hebben nu al 17 van de 27 EU-landen geen eigen munt meer; ze gebruiken de eenheidsmunt: de euro. Dat was de opmaat voor het steeds meer ontnemen van nationale begrippen en eenheden van de eurolanden ten behoeve van een EU-superstaat, die zich geleidelijk aan met van alles bemoeit, maar die met het begrip "vrede" nog maar weinig te maken heeft. Zoals het verbieden van aloude maten van gewichten van het Britse Verenigde Koninkrijk, het voorschrijven van de krommingsgraad van komkommers, de afmetingen van condooms en het bepalen van de maximale hoogte waarop bouwvakkers nog mogen werken.

Dit alles heeft niets te maken met het handhaven van de vrede. Integendeel. Tussen 1991 en 1995 woedde er in het voormalige Joegoslavië een verwoestende burgeroorlog. Die kostte tussen de honderdduizend en tweehonderdhuizend mensenlevens. De EU heeft daartegen niets effectiefs ondernomen. Wel stimuleerde zij het zenden van kleine militaire vredeseenheden , die absoluut niets agressiefs mochten uitstralen. Voor Nederland werd dat een bataljon blauwhelmen (Dutchbat), die rondreden in witgespoten auto's en niet beschikten over zware wapens, tanks en een eigen luchtmacht. Daardoor konden onder onze ogen door de Serven plusminus achtduizend moslims worden afgeslacht. Die hadden gedacht dat de Nederlanders ze wel zouden beschermen. Uiteindelijk heeft de NAVO een einde aan het bloedvergieten gemaakt. Het vredesakkoord werd dan ook in de Verenigde Staten (Dayton) ondertekend. En dus niet in Europa.

De politiek van de EU kenmerkt zich door een groot gebrek aan inspraak van de Europese burger, aan wie niets wordt gevraagd. Slechts eenmaal ( in 2005) is er bij ons een referendum gehouden over de zogenaamde Europese grondwet. Toen we allemaal NEE stemden, werd besloten nooit meer een referendum te organiseren, maar de EU-grondwet werd onopvallend wél ingevoerd onder de naam "Verdrag van Lissabon".Inmiddels gist en rommelt het in Europa. Er is een splijting tussen noordelijke en zuidelijke landen. Demonstraties en protestacties zijn dagelijkse kost en de onderlinge irritaties nemen toe.

Thans zorgt de EU voor toenemende spanningen die wel eens uit de hand zouden kunnen lopen. Maar dat komt ervan als je de nationale identiteit en de nationale levenssfeer van eeuwenoude landen en culturen gaat aantasten. Het is ook niet voor niets datr Brussels hartenwens een eigen leger is met een eigen vlag en een eigen volkslied. De EU wil van Europa een bondsstaat maken, en dat is psychologisch en politiek een historisch bekende misgreep, ingegeven door begeerte naar macht.

Daarom heeft de EU nu kennelijk een steuntje in de rug nodig in de vorm van een Nobelprijs voor de Vrede. Die wordt niet in Zweden (het land van Alfred Nobel) uitgereikt, maar in Noorwegen. Vermoedelijk willen de Zweden er niet hun vingers aan branden, want de vredesprijs is een omstreden beloning. Dat wijlen Henri Dunant, de oprichter van het Internationale Rode Kruis, die prijs kreeg ( in 1901) is geheel begrijpelijk. Hetzelfde geldt voor Moeder Theresa, de Dalai Lama en Martin Luther King.Maar waarom de erkende terrorist Yasser Arafat in 1994 de Nobelprijs voor de Vrede moest krijgen, is voor ieder zinnig mens een raadsel.

De Amerikaanse historicus Robert Marc Friedman bestudeerde de Nobelarchieven van vijftig aaneengesloten jaren. Zijn conclusie is in 2001 op onthullende wijze vastgelegd in zijn boek "The Politics of Execfellence" (De politiek van de voortreffelijkheid) Times Books, ISBN 0-7167-3103-7. Wat betreft de vredesprijs bleken de beslissingen vooral af te hangen van "machtsgrepen, lobby's, patstellingen, persoonlijke voorkeuren, nationalistische gevoelens en academische stammenoorlogen".

Hij noemt dit soort vredesprijzen "een wankel sprookje met veel geld, koninklijke ontvangsten, gretige media en de maatschappelijke behoefte aan heldendom".
En niemand begrijpt waarom Barack Obama in 2009, toen hij pas was benoemd tot president van de Verenigde Staten, de vredesprijs kreeg en een wereldberoemde vredestichter als Mahatma Gandhi (1869-1948) daarvoor nooit in aanmerking is gekomen.

Inmiddels kunnen we overwegen volgend jaar een Nobelprijs uit te reiken aan het KNMI in De Bilt, opdat we er zeker van zijn voortaan ieder jaar een mooie zomer te krijgen.....


Prof. Smalhout in de
Telegraaf.
Last Edit:11 jaren 5 maanden geleden door katertje
Laatst bewerkt 11 jaren 5 maanden geleden doorkatertje.
De volgende gebruiker (s) zei dank u: Mischa, dirko

Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.

Tijd voor maken pagina: 0.206 seconden