de Wereldwijde schuldencrisis

Alan Greenspan: "Amerika staat een "economische aardbeving" te wachten".

  • birthday-cake
Greenspan: Amerika staat ‘economische aardbeving’ te wachten
Door Robert Broncel op 27 juli 2017

Schuldencrisis
Het “hoge woord” is gezegd door ‘good old’ Alan Greenspan, voormalig Fed voorzitter. Dat gebeurde tijdens een recente ontmoeting met David Stockman, oud-Budget Director onder voormalig president Reagan. Nu het op z’n 90e niet meer uitmaakt wat er verder ook gaat gebeuren, liet Greenspan zich de volgende quotes ontvallen:
The United States is soon in for a major economic ‘earthquake’. Anyone who is accepting paper dollars is a fool
Deze quotes laten aan onduidelijkheid weinig over. Beter laat dan nooit maar dit maakt klipp und klar dat we (uitgezonderd de lezers van mijn column) aldus jarenlang bij de neus zijn genomen, ook al is het voor de financiële “beleidsmakers” vooralsnog business as usual om geen slapende honden wakker te maken.

Deze quotes gelden niet alleen de Verenigde Staten maar uiteindelijk de gehele wereld. Wel kan de V.S. als “hoedster” van de wereldreserve valuta als accountable worden gehouden voor de grootste koopkrachtroof ooit in de wereldgeschiedenis, waartoe Greenspan zelf de aanzet heeft gegeven! Met deze earth quake, die er toe zal leiden dat miljoenen mensen tot de bedelstaf zullen worden veroordeeld,  is geen enkele misdaad vergelijkbaar!

Al in 2012 had ex-presidentskandidaat Ron Paul in een interview op Bloomberg verklaard “dat de financiële crisis het intellectuele bankroet van ’s werelds centrale bankiers volledig had blootgelegd en vervolgens “en het ongelimiteerd geld bijdrukken geenszins tot ongelimiteerde welvaart heeft geleid”.
Was het niet dat de Fed in 1913 was opgericht om juist een eind te maken aan de periodieke financiële crises die zich te pas en te onpas in de 19e eeuw hadden voorgedaan? Echter, het nu vigerende tweesporenbeleid om enerzijds zorg te dragen voor een evenwichtig groeiende economie en anderzijds voor prijsstabiliteit leidde ook tot een mission impossible. Zo kon het Lehman débâcle in 2008 allerminst worden gekeerd en deed de Fed daarop alles, waartoe  een centrale bank juist niet in het leven was geroepen: het opblazen van de geldhoeveelheid (QE) tot een astronomische hoogte van $4,500 miljard. Dat alles in minder dan 10 jaar!
Hiermee diende de rust op de financiële markten w.o. de beurs en de vastgoedmarkt te worden hersteld. Tevens was de inzet van QE en zero rente bedoeld om inflatie te bewerkstelligen. Immers, inflatie doen de schulden verdampen. Niet ten onrechte heerste de vrees dat de ingestorte economische groei deze schulden nooit meer zou kunnen inlopen. Intussen is de situatie nu dramatisch verslechterd in plaats van verbeterd.

Maar waarom zouden we onze koopkracht überhaupt willen laten verdampen? Waarom zouden we straks voor het zelfde product of dienst meer willen betalen? Wel, een beetje inflatie heeft ook te doen met de omloopsnelheid van het geld. Zodra deze zich in een opwaartse spiraal bevindt, is er ook sprake van meer economische activiteit. Een beetje inflatie impliceert eveneens dat je je aankopen niet gaat uitstellen. Inflatie zet je aan tot lenen daar je dan je lening aflost met geld dat minder waard is. Ook dat stimuleert de economie. Maar zonder inflatie correctie worden de spaarders en pensioenfondsen geraakt die aan het eind van de rit minder koopkracht overhouden of een slang die in eigen staart bijt.

Voor de Fed resteert nu de vraag om “hun missie” ernstig te heroverwegen nu $4,5 biljoen aan schuldopname in minder dan tien jaar zelfs niet heeft kunnen leiden tot noemenswaardige inflatie. Bijgevolg bevindt de Fed zich op een hellend vlak maar dat geldt evenzo de ECB, BoE, de BoJ of de Zwitserse nationale bank. Kortom, zijn deze banken daarmee intussen ook niet tot ‘babarian relics’ verworden om met Greenspan te spreken? En welke waarde bleken de voorspellingen van de Fed te hebben die in 2008 geen recessie(!) zag aankomen of een groei in januari 2011 ad 3,7% die op amper 2% bleef steken en later in 2012 niet verder kwam dan een magere 1,6% en ook nu nauwelijks boven de 2% uitkomt. Kritiek op dit soort voorspellingen? Men kijkt er van weg, want het gaat intussen economisch toch weer beter?

De Bank of International Settlements (BIS), het tamelijk obscure in Basel zetelende  instituut dat wordt aangeduid als de centrale bank der centrale banken, dorst het aan in haar jongste jaarverslag te spreken van ‘a rebound in global growth’ maar ook: ‘GDP may soon revert to long-term average levels after the sharp improvement in sentiment over the past year’. Ofwel, de BIS is geenszins overtuigd of deze opleving wel sustainable zal blijken. Opvallend is ook dat het derivatencircus met een geschatte omvang van ruim meer dan $1.000 biljoen volledig buiten beeld is gebleven die “de ravage” dan sterk kan versterken. Om die reden verschanste de BIS zich uit voorzichtigheid tegelijkertijd maar liever achter een viertal bedreigingen:
Een significante stijging van de inflatie die de centrale banken noopt om de rente te verhogen – tot op heden niet gelukt (!)
Serieuze financiële stress bij een contractie van de financiële cycli eindigend in een ‘bust’ zoals in de jaren ’30 – (dit voorbeeld ligt niet in de lijn der verwachting)
De consumptie zou onder het gewicht van de schulden kunnen terugvallen – zonder meer plausibel
Stijging van het protectionisme – sinds Trump een ontwikkeling om (serieus) rekening mee te houden en tot prijsstijgingen kan leiden.
De meest directe bedreiging vloeit voort uit de gigantische schuldoverhang in dollars, die in de emerging markets inmiddels is opgelopen tot ca. $3.600 miljard. Zou de Fed de rente (te snel) willen verhogen dan zou deze schuldpiramide gemakkelijk onder z’n eigen gewicht kunnen bezwijken.

lees verder:
biflatie.nl/artikelen/schuldencrisis/gre...rdbeving-te-wachten/
door katertje
De volgende gebruiker (s) zei dank u: dirko, gnor

Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.

Tijd voor maken pagina: 0.185 seconden