
Gelukkig zijn de meeste parlementsleden in het EP ook tegen deze kolderieke maar dure verhuisfeestjes. Zo niet de PVV, want wat gebeurde er deze week bij een stemming om de verhuizing naar Straatsburg af te schaffen? De PVV stemde tegen!
De afgelopen 10 dagen waren een periode van verhoogde bloeddruk voor ondergetekende. De EU heeft namelijk weer een aantal zetten gemaakt die ik, vanwege een verscheidenheid aan redenen, bestempel als pure waanzin. Twee daarvan zal ik in deze column uitlichten, waarbij ik de dieper liggende oorzaak van dit soort EU-maatregelen tracht bloot te leggen.
Straatsburg
Zoals u wellicht weet, verhuist het Europese Parlement (EP) iedere maand verplicht naar Straatburg. Dit hebben de Fransen ooit bedongen in ruil voor hun steun (zo werkt solidariteit namelijk). Deze waanzin kost iets van €200 miljoen per jaar.

Zelfs ik was verbaasd, maar na wat informatie te hebben ingewonnen, werd weer eens duidelijk hoe de vork in de steel zat en hoe achterbaks de EU en haar instituties werken om zo sluipenderwijs meer macht naar zich toe te trekken.
Truc
De oorspronkelijke tekst van het voorstel was namelijk om Brussel als enige zetel van het EP aan te wijzen, maar deze passage werd door het EP geschrapt. De stemming was nu dus eigenlijk dat Brussel niet de enige zetel is en dat dus iedere plek in wezen ook zou kunnen. Dit is puur een truc om het EP meer macht te geven. Nu ligt deze macht bij de Europese Raad (bestaande uit nationale regeringsleiders). Daarom stemde de PVV tegen.
De partijen die zich nu op de borst kloppen dat ze tegen Straatsburg hebben gestemd, liegen tegen de kiezer. Het is weer typerend voor hoe de EU sluipenderwijs macht naar zich toe trekt. Iets waar het BurgerforumEU zich vaak over heeft beklaagd
Vrouwenquotum
De stomste zet was wel dat het Europese Commissie (EC) een voorstel heeft geaccepteerd dat stelt dat er een vrouwenquotum moet komen voor vrouwen in topfuncties. Het feit dat ze geen vrouwenquotum willen voor vuilnisophalers, bouwvakkers en IT specialisten (mooi staaltje selectieve “positieve” discriminatie) zegt genoeg, maar niet alles.
De EC maakt namelijk ook nog de fout dat, door de lagere arbeidsparticipatie van vrouwen en het feit dat zij relatief veel deeltijdbanen innemen, haar 40% vrouwenquotum voor bestuursfuncties tot een hele gekke situatie leidt. In wezen leidt dit tot een omgekeerde piramide.
Dit is natuurlijk waanzin, om nog maar niet te spreken van de bijwerkingen, want iedere topvrouw mag zich dan 30 keer meer gaan bewijzen dat ze de baan op basis van persoonlijke capaciteiten in plaats van positieve discriminatie heeft verkregen.
Waanzin
Maar de echte les zit hem hierin: de EU en haar instituties denken de wereld te kunnen veranderen door alleen de symptomen aan te pakken. "Er zijn te weinig vrouwen in topfuncties, dus we eisen een vrouwenquotum en voilà, probleem opgelost."
Geen onderzoek naar de oorzaken. Wellicht is de kinderopvang niet afdoende, misschien is opleidingsniveau niet toereikend, of verkiezen vrouwen vaker voor kwaliteit van leven in plaats van geld en macht. Of wellicht is het heel wat anders, maar doe hier eerst onderzoek naar!Geen onderzoek naar de oorzaken.
Deze fout is ook terug te vinden in de Maastrichtcriteria. Deze eisen gelden voor eurolanden en kandidaat-landen en betreffen limieten op staatsschuld, overheidstekorten, inflatie en rentespreads (verschil tussen rente van één land en het gemiddelde van de drie EMU-landen met de laagste inflatie). Deze maatstaven zijn resultanten van een som, ofwel symptomen/uitkomsten. Twee landen kunnen precies hetzelfde scoren op alle punten, maar toch totaal verschillend zijn.
De vraag die gesteld moet worden is waarom een land een bepaalde score heeft. Maar nee hoor, de EU stuurt aan op aggregaten (resultaat van optelsom), de fout van zowat iedere macro-econoom. Deze verzamelde data verliest zowat al haar betekenis in dit proces en om juist op deze cijfers aan te sturen is waanzin.
Een pakket maatregelen zal dus leiden tot heel andere uitkomsten, ook al hadden deze twee landen een identieke score. Door verschillen in arbeidsethos, demografie, sociaal stelsel, industriële basis, educatie, topografie, economische en politieke geschiedenis, en zo verder zal aansturen op uitkomsten heel verschillende effecten hebben op deze landen. Het ironische is dat uiteindelijk juist divergentie (uit elkaar groeien) in plaats van convergentie (naar elkaar groeien) wordt bewerkstelligd.
Nieuwe optie
Iemand moet deze waanzin stoppen. Alleen de PVV en verwante partijen zijn echt EU kritisch te noemen, maar voor de kiezer die om bepaalde redenen niet op de PVV wil stemmen, is er geen optie.Iemand moet deze waanzin stoppen. Alleen de PVV en verwante partijen zijn echt EU kritisch te noemen, maar voor de kiezer die om bepaalde redenen niet op de PVV wil stemmen, is er geen optie..
De VVD is geen alternatief omdat ze gewoon meestemmen met de Europese Liberale partij (ALDE) waardoor VVD=D66=Verhofstadt; niks EU kritisch dus. Dit geldt ook voor links en de Christen-Democraten. Ook weer een typisch voorbeeld hoe in de EU-'democratie' de nationale stem verloren gaat. Het is dus tijd voor een partij waar voornoemde kiezer wel terecht kan.
Alexander Sassen van Elsloo
http://www.telegraaf.nl/dft/goeroes/alexandersassenvanelsloo/22080860/__Stop_de_EU-waanzin__.html