In de eerste aflevering van Betrouwbare Bronnen, een nieuwe podcastserie van parlementair journalist Jaap Jansen, spreekt oud-vicepremier Jan Terlouw zijn grote zorgen uit over de democratie. Directe aanleiding daarvoor is dat Rutte ondanks de breedgedragen bezwaren zijn plan om de dividendbeslasting af te schaffen doorzet. Slechts een minderheid van de kiezers steunt de maatregel.
Terlouw :
“Het is toch te gek he? Zeventien procent van de bevolking heeft er begrip voor. 17 procent! Je weet dat de meerderheid van de Tweede Kamer er tegen is, want dat zeggen ook Pechtold en Segers, die zeggen dat gewoon en dan gaat het tóch gebeuren. Wat heeft dat nog met democratie te maken? Met de politieke macht die berust bij de bevolking?”
Jaap Jansen werpt tegen dat het nu eenmaal een compromis is.
“Ja, zo is het en dat systeem hebben we nu eenmaal, dat hebben we geïntroduceerd. Je moet dus vraagtekens bij dat systeem gaan zetten. Ik vind ook dat het veel te veel de gewoonte is geworden dat een kabinet geen enkele nederlaag mag leiden. Een kabinet mag nergens nat gaan, zeg maar. Wat is dat voor onzin? Waarom mag dat niet? Waarom kan het kabinet niet zeggen ‘oké jongens, sorry, we hadden dat gewild maar het gaat niet door want jullie willen dat niet’. En het parlement is nog altijd het hoogste gezag van de samenleving. (…) En anders de Eerste Kamer. Waarom steekt die er geen stokje voor? Die hebben het regeerakkoord niet ondertekend. Meestal moet je dat natuurlijk niet doen en zeggen ‘goed, dat hebben we afgesproken en daar berust het kabinet op’, maar op sommige punten kan zo’n kabinet best eens even zeggen ‘nou ja jongens, dat was een beetje te vlug en we gaan er nog eens even over denken’.”
Terlouw vraagt zich op aangeven van Jaap Jansen af waarom in het vorige kabinet de inkomensafhankelijke zorgpremie na protest van de Telegraaf wél van tafel kon maar de belastingmaatregel nu niet.
“Het is mij volstrekt een raadsel. Of volstrekt een raadsel… ik heb natuurlijk lang genoeg in de politiek gezeten om te weten dat het lastig is.”
Over eventuele tegenacties van Shell en Unilever als de afschaffing niet doorgaat zegt hij:
“Laat je niet de wet voorschrijven. De politiek moet de baas blijven. Want weet je, nog even over politieke macht, die hoort te berusten bij de bevolking. Die geeft de bevolking natuurlijk weg, die verkiezen mensen en geven ze macht en die machthebbers proberen die macht ook nog te vergroten en zo, daar is allemaal niks op tegen want leiding moet er zijn. Zo lang je ze die macht ook weer kunt afnemen met democratische middelen.
Maar als de macht gaat berusten bij het kapitaal dan kun je die niet meer afnemen met democratische middelen en dan is de democratie wezenlijk in gevaar. We kunnen Shell niet wegstemmen. Er gaat zoveel macht berusten bij bedrijven, bij zaken over investeringen, over infrastructuur, informatievoorziening enzovoort. Dat is politieke macht, die neem je ze niet zo maar weer af, met dat kapitaal wat ze bezitten.”
> Een zeer heldere analyse van de heer Terlouw. Met name de coup van het grootkapitaal is een probleem dat nauwelijks wordt onderkend. Het kapitaal grijpt de macht. En de burgers staan erbij en kijken ernaar en beseffen niet wat het allemaal te betekenen heeft. Nederland is verworden tot een oligarchy. Van democratie is geen sprake meer als de bevelen van het grootkapitaal worden opgevolgd i.p.v. te luisteren naar wat de bevolking wil.
Deze coalitie is tot stand gekomen door onderhandelingen van, ik meen, 2 vertegenwoordigers per deelnemende partij. De uitkomst daarvan wordt dwingend opgelegd aan de overige Kamerleden van die partijen. De beslissing m.b.t. afschaffing van de dividendbelasting wordt genomen door 4 “heren”, afgedwongen door één persoon en moet in het kader van fractiediscipline wordt gesteund door 76 van 150 Kamerleden.
Daardoor wordt elk debat hierover een farce en dan mag Geert Wilders met recht en rede spreken over een “nep parlement”.
Het is Rutte en hij alleen die dit doordrukt. Rutte is een narcistische man. Een pokdalige, matige geschiedenisstudent die normaal zijn werkzame leven zou hebben gesleten als docent maatschappijleer op een VMBO. Zijn enige kwaliteit, dat hij de lijsttrekkersverkiezing binnen de VVD destijds beter aanpakte dan Rita Verdonk, heeft hem echter ver gebracht. Sindsdien heeft hij zich ontpopt tot een geslepen en gewetenloze machtspoliticus.
"Democratie is in gevaar"
