de Wereldwijde schuldencrisis
Duitse hooggerechtshof: "Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat
Beantwoord door katertje in topic Duitse hooggerechtshof: "Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat
Posted 6 jaren 8 maanden geleden #49862
Ben geen financieel expert. Na alle berichtgeving die erover te vinden is vind ik de besluiten van de ECB schimmig en complex. Heb bovendien het akelige vermoeden dat wat in Frankfurt wordt besloten, niet in het voordeel van de gewone Europese burger is.
Zo las ik:
De ECB laat zich in alles wat de bank doet, leiden door regels. En eén regel in het bijzonder is voor de bank heilig: het zogeheten mandaat van de bank. Of het nu gaat over het verlagen van de rente naar 0 procent of het op grote schaal opkopen van staats- én bedrijfsobligaties van de eurolanden: de bank haalt steeds haar mandaat aan als rechtvaardiging van haar beleid. Met dat mandaat verdedigt de ECB zich tegen critici ( en dat zijn er nogal wat) Het beleid van de ECB in de afgelopen jaren is zó controversieel dat zelfs het Europees Hof van Justitie zich vorig jaar al moest buigen over de vraag of de bank wel volgens de regels handelt.
De inhoud van het ECB-mandaat is gewoon te vinden in de statuten van de bank. Volgens die statuten - een soort van grondwet van de ECB - heeft de ECB één primaire doelstelling: zorgen voor prijsstabiliteit in de eurozone. Die statuten maken deel uit van het Verdrag van Maastricht. De opstellers van dit Verdrag lieten na om "prijsstabiliteit" te definiëren, dus deed de ECB dat zelf maar.
De bank spreekt van prijsstabiliteit als ‘de jaarlijkse stijging van de geharmoniseerde consumentenprijsindex in de eurozone onder — maar dichtbij — de 2 procent ligt, op middellange termijn bezien.’ Volgens de bank maakt die definitie het monetaire beleid in de Europese Monetaire Unie (EMU) transparant en heeft iedereen daarmee een duidelijke maatstaf om na te gaan of de ECB succesvol is of niet. Bij het opstellen van die statuten - die zoals gezegd deel uitmaken van het Verdrag van Maastricht - waren er nogal wat economen die zeiden dat de ECB om de mate van prijsstabiliteit te bepalen niet moest kijken naar het gehele inflatiecijfer, ook wel headline-inflatie genoemd. In plaats daarvan zou de bank zich moeten richten op iets dat ‘onderliggende inflatie’ of kerninflatie heet.
In de berekening van die kerninflatie worden de prijzen van voedsel en energie niet meegerekend. Die prijzen schommelen namelijk nogal eens als gevolg van externe factoren. Een inflatiecijfer waarin de prijzen van voedsel en energie worden meegeteld kan zo een verkeerd beeld geven van de daadwerkelijke stabiliteit van een munt.
De ECB wilde er niets van weten: een prijsindex moet aan een aantal essentiële eigenschappen voldoen, zo schreef de bank in 2003 in het verklarende boekje ‘Background Studies for the ECB’s Evaluation of its Monetary Policy Strategy’. Zo moet de maatstaf volgens de ECB geloofwaardig zijn bij het grote publiek. Dat zou niet gelden voor een inflatiecijfer waarin energie- en voedselprijzen niet zijn meegenomen, omdat velen zich zouden afvragen waarom je in ’s hemelsnaam de prijzen zou moeten negeren van zaken waar iedereen elke dag veel geld aan uitgeeft. Het moet ook gaan om een cijfer dat niet achteraf bijgesteld wordt en dat regelmatig — het liefst elke maand — beschikbaar is. ‘Om aan deze essentiële voorwaarden te voldoen is het voor een centrale bank logisch zich te focussen op headline-inflatie en niet onderliggende inflatie,’ stelde de ECB destijds nogal ferm. ‘De laatstgenoemde maatstaf voldoet niet. Ook zou de focus op onderliggende inflatie veel kritiek oogsten omdat die maatstaf nogal arbitrair is.
De bank was er veel aan gelegen het idee van een focus op onderliggende inflatie af te schieten: ‘De keuze voor het headline-inflatiecijfer zorgt voor transparantie, omdat het een maatstaf oplevert die het dichtst in de buurt komt van een mandje goederen en diensten waar huishoudens uit de eurozone hun geld aan uitgeven,’ zo schrijft de bank. ‘Bepaalde uitgaven buiten beschouwing laten, kan als willekeur gezien worden. De keuze voor de geharmoniseerde consumentenprijsindex laat duidelijk zien dat de centrale bank streeft naar een volledige en transparante bescherming tegen koopkrachtverlies, waardoor het grote publiek haar beleid ook zal accepteren.’
Het standpunt van de ECB is nooit officieel veranderd.De enige reglementaire maatstaf van de bank is dus nog altijd die ‘geharmoniseerde index’, die zo goed als alles omvat.
Zomer 2016. De inflatie in de eurozone begon toen behoorlijk te stijgen, tot zelfs bóven de doelstelling van de ECB. Maar toen gebeurde er iets opvallends. Was de headline-inflatie tot op dat moment heilig geweest, ineens had het hele ECB-bestuur het alleen nog maar over onderliggende inflatie. Niemand van de pers die Draghi erop wees dat zijn beleid niet te rijmen valt met de grondregels van de ECB.
Men refereert er veelvuldig aan om het eigen beleid — te weten: de rente op 0 procent houden en op grote schaal staatsobligaties opkopen — te rechtvaardigen. Zodoende worden de rentes voor de overheden van eurolanden ultra-laag gehouden. Zelfs het verder opvoeren van het obligatie-opkoopprogramma is op deze manier goed te praten. De feitelijke focus op onderliggende inflatie betekent echter dat de bank het Verdrag zelf intussen ook schendt.
Waar je bij het opkopen van staatsobligaties op grote schaal nog kunt twisten of het Verdrag dat wel of niet toestaat, is de zaak in dit geval helder: de ECB laat zich leiden door een maatstaf die volgens de bank zelf (!) niet transparant is.
Kort samengevat: de ECB was selectief aan het winkelen met inflatie. De focus op onderliggende inflatie was afwezig toen die hoger lag dan de headline-inflatie. Maar toen die headline-inflatie boven de onderliggende inflatie uit steeg en de bank volgens haar eigen regels de rente had moeten verhogen, maakte ze ineens een draai van 180 graden.
Het gevolg van beide keuzes: in zo goed als failliete eurolanden als Italië en Portugal bleef de rente extreem laag. Puur toeval? De ECB verkiest het helpen van die failliete overheden in feite boven het correct uitvoeren van haar mandaat.
> De opstellers van het Verdrag van Maastricht hebben geen invulling gegeven aan het begrip "prijsbeleid" . Niet ongebruikelijk binnen verdragen van de Europese Unie om geen invulling te geven aan artikelen. (Lees Verdrag van Lissabon er maar op na) Zo creëert men de mogelijkheid om deze in een later stadium naar eigen believen en naar de stand van zaken op dat moment, in te vullen.
Met name het niet exact definiëren van het begrip "prijsbeleid" doet denken aan het invoeren van een Trojaans paard om de Europese bevolking op te lichten en te bestelen.
Uitspraak van Mario Draghi in de zomer van 2012: "..the ECB will do whatever it takes to preserve the euro..." Dit terwijl ook door BuBa-president Jens Weidman gememoreerd, het al-of-niet redden van de euro(zone) niet de bevoegdheid is van de ECB (en dus strijdig met het mandaat van de ECB) maar uitsluitend die van de politieke besluitvormers.
Om de mandaatoverschrijding door de ECB te camoufleren moet daar steeds, iedere keer weer, een legitimering bij worden gezocht die inmiddels sinds 2012 jaar-in-jaar-uit door de politiek, de mainstream media en de economische wetenschap 'als zoete koek' (kritiekloos) wordt geslikt.
Heb er al eerder met u over gesproken (art.QE-en met de ECB): de juridisch onaantastbaren van de ECB verwerven op grote schaal belangen in overheidsschuld en particuliere bedrijven. De financiering is gratis, terwijl de omvang ervan inmiddels angstaanjagend is. De buit wordt verdeeld. We praten niet meer over miljoenen. Niet meer over miljarden. We praten over BILJARDEN nu. 2.300.000.000.000 euro's heeft deze man gedrukt. Wordt de ECB activistisch op een kwade dag? Dan is alles "voor Bassie". Is het boze opzet om de EU om te vormen tot een oligarchie met de ECB president aan het hoofd....Goldman Sachs doing the works of God ?
Zo las ik:
De ECB laat zich in alles wat de bank doet, leiden door regels. En eén regel in het bijzonder is voor de bank heilig: het zogeheten mandaat van de bank. Of het nu gaat over het verlagen van de rente naar 0 procent of het op grote schaal opkopen van staats- én bedrijfsobligaties van de eurolanden: de bank haalt steeds haar mandaat aan als rechtvaardiging van haar beleid. Met dat mandaat verdedigt de ECB zich tegen critici ( en dat zijn er nogal wat) Het beleid van de ECB in de afgelopen jaren is zó controversieel dat zelfs het Europees Hof van Justitie zich vorig jaar al moest buigen over de vraag of de bank wel volgens de regels handelt.
De inhoud van het ECB-mandaat is gewoon te vinden in de statuten van de bank. Volgens die statuten - een soort van grondwet van de ECB - heeft de ECB één primaire doelstelling: zorgen voor prijsstabiliteit in de eurozone. Die statuten maken deel uit van het Verdrag van Maastricht. De opstellers van dit Verdrag lieten na om "prijsstabiliteit" te definiëren, dus deed de ECB dat zelf maar.
De bank spreekt van prijsstabiliteit als ‘de jaarlijkse stijging van de geharmoniseerde consumentenprijsindex in de eurozone onder — maar dichtbij — de 2 procent ligt, op middellange termijn bezien.’ Volgens de bank maakt die definitie het monetaire beleid in de Europese Monetaire Unie (EMU) transparant en heeft iedereen daarmee een duidelijke maatstaf om na te gaan of de ECB succesvol is of niet. Bij het opstellen van die statuten - die zoals gezegd deel uitmaken van het Verdrag van Maastricht - waren er nogal wat economen die zeiden dat de ECB om de mate van prijsstabiliteit te bepalen niet moest kijken naar het gehele inflatiecijfer, ook wel headline-inflatie genoemd. In plaats daarvan zou de bank zich moeten richten op iets dat ‘onderliggende inflatie’ of kerninflatie heet.
In de berekening van die kerninflatie worden de prijzen van voedsel en energie niet meegerekend. Die prijzen schommelen namelijk nogal eens als gevolg van externe factoren. Een inflatiecijfer waarin de prijzen van voedsel en energie worden meegeteld kan zo een verkeerd beeld geven van de daadwerkelijke stabiliteit van een munt.
De ECB wilde er niets van weten: een prijsindex moet aan een aantal essentiële eigenschappen voldoen, zo schreef de bank in 2003 in het verklarende boekje ‘Background Studies for the ECB’s Evaluation of its Monetary Policy Strategy’. Zo moet de maatstaf volgens de ECB geloofwaardig zijn bij het grote publiek. Dat zou niet gelden voor een inflatiecijfer waarin energie- en voedselprijzen niet zijn meegenomen, omdat velen zich zouden afvragen waarom je in ’s hemelsnaam de prijzen zou moeten negeren van zaken waar iedereen elke dag veel geld aan uitgeeft. Het moet ook gaan om een cijfer dat niet achteraf bijgesteld wordt en dat regelmatig — het liefst elke maand — beschikbaar is. ‘Om aan deze essentiële voorwaarden te voldoen is het voor een centrale bank logisch zich te focussen op headline-inflatie en niet onderliggende inflatie,’ stelde de ECB destijds nogal ferm. ‘De laatstgenoemde maatstaf voldoet niet. Ook zou de focus op onderliggende inflatie veel kritiek oogsten omdat die maatstaf nogal arbitrair is.
De bank was er veel aan gelegen het idee van een focus op onderliggende inflatie af te schieten: ‘De keuze voor het headline-inflatiecijfer zorgt voor transparantie, omdat het een maatstaf oplevert die het dichtst in de buurt komt van een mandje goederen en diensten waar huishoudens uit de eurozone hun geld aan uitgeven,’ zo schrijft de bank. ‘Bepaalde uitgaven buiten beschouwing laten, kan als willekeur gezien worden. De keuze voor de geharmoniseerde consumentenprijsindex laat duidelijk zien dat de centrale bank streeft naar een volledige en transparante bescherming tegen koopkrachtverlies, waardoor het grote publiek haar beleid ook zal accepteren.’
Het standpunt van de ECB is nooit officieel veranderd.De enige reglementaire maatstaf van de bank is dus nog altijd die ‘geharmoniseerde index’, die zo goed als alles omvat.
Zomer 2016. De inflatie in de eurozone begon toen behoorlijk te stijgen, tot zelfs bóven de doelstelling van de ECB. Maar toen gebeurde er iets opvallends. Was de headline-inflatie tot op dat moment heilig geweest, ineens had het hele ECB-bestuur het alleen nog maar over onderliggende inflatie. Niemand van de pers die Draghi erop wees dat zijn beleid niet te rijmen valt met de grondregels van de ECB.
Men refereert er veelvuldig aan om het eigen beleid — te weten: de rente op 0 procent houden en op grote schaal staatsobligaties opkopen — te rechtvaardigen. Zodoende worden de rentes voor de overheden van eurolanden ultra-laag gehouden. Zelfs het verder opvoeren van het obligatie-opkoopprogramma is op deze manier goed te praten. De feitelijke focus op onderliggende inflatie betekent echter dat de bank het Verdrag zelf intussen ook schendt.
Waar je bij het opkopen van staatsobligaties op grote schaal nog kunt twisten of het Verdrag dat wel of niet toestaat, is de zaak in dit geval helder: de ECB laat zich leiden door een maatstaf die volgens de bank zelf (!) niet transparant is.
Kort samengevat: de ECB was selectief aan het winkelen met inflatie. De focus op onderliggende inflatie was afwezig toen die hoger lag dan de headline-inflatie. Maar toen die headline-inflatie boven de onderliggende inflatie uit steeg en de bank volgens haar eigen regels de rente had moeten verhogen, maakte ze ineens een draai van 180 graden.
Het gevolg van beide keuzes: in zo goed als failliete eurolanden als Italië en Portugal bleef de rente extreem laag. Puur toeval? De ECB verkiest het helpen van die failliete overheden in feite boven het correct uitvoeren van haar mandaat.
> De opstellers van het Verdrag van Maastricht hebben geen invulling gegeven aan het begrip "prijsbeleid" . Niet ongebruikelijk binnen verdragen van de Europese Unie om geen invulling te geven aan artikelen. (Lees Verdrag van Lissabon er maar op na) Zo creëert men de mogelijkheid om deze in een later stadium naar eigen believen en naar de stand van zaken op dat moment, in te vullen.
Met name het niet exact definiëren van het begrip "prijsbeleid" doet denken aan het invoeren van een Trojaans paard om de Europese bevolking op te lichten en te bestelen.
Uitspraak van Mario Draghi in de zomer van 2012: "..the ECB will do whatever it takes to preserve the euro..." Dit terwijl ook door BuBa-president Jens Weidman gememoreerd, het al-of-niet redden van de euro(zone) niet de bevoegdheid is van de ECB (en dus strijdig met het mandaat van de ECB) maar uitsluitend die van de politieke besluitvormers.
Om de mandaatoverschrijding door de ECB te camoufleren moet daar steeds, iedere keer weer, een legitimering bij worden gezocht die inmiddels sinds 2012 jaar-in-jaar-uit door de politiek, de mainstream media en de economische wetenschap 'als zoete koek' (kritiekloos) wordt geslikt.
Heb er al eerder met u over gesproken (art.QE-en met de ECB): de juridisch onaantastbaren van de ECB verwerven op grote schaal belangen in overheidsschuld en particuliere bedrijven. De financiering is gratis, terwijl de omvang ervan inmiddels angstaanjagend is. De buit wordt verdeeld. We praten niet meer over miljoenen. Niet meer over miljarden. We praten over BILJARDEN nu. 2.300.000.000.000 euro's heeft deze man gedrukt. Wordt de ECB activistisch op een kwade dag? Dan is alles "voor Bassie". Is het boze opzet om de EU om te vormen tot een oligarchie met de ECB president aan het hoofd....Goldman Sachs doing the works of God ?
Last Edit:6 jaren 8 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 6 jaren 8 maanden geleden doorkatertje.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door gnor in topic Duitse hooggerechtshof: "Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat
Posted 6 jaren 8 maanden geleden #49857
En zo hebben de ECB, Schauble enz. lak aan de rechter. Dat is niet zo moeilijk want het systeem beschermt degenen die lak aan het systeem hebben.
zachte heelmeesters, maken stinkende wonden
door gnor
De volgende gebruiker (s) zei dank u: katertje
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Beantwoord door katertje in topic Duitse hooggerechtshof: "Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat
Posted 6 jaren 8 maanden geleden #49853
De Duitse minister van Financiën Schäuble, weerspreekt het oordeel van Karlsruhe dat de ECB met het opkopen van staatsobligaties haar mandaat heeft overschreden en verdedigt de ECB
Deutsche Wirtschafts Nachrichten | Veröffentlicht: 16.08.17 01:54 Uhr:
Bundesfinanzminister Wolfgang Schäuble hat die umstrittenen Anleihenkäufen der Europäischen Zentralbank (EZB) gegen Bedenken des Bundesverfassungsgerichts verteidigt. Auf einer Veranstaltung in Berlin bezog Schäuble am Dienstag laut Reuters Stellung gegen von den Richtern geäußerte Zweifel daran, dass die EZB sich mit den Käufen noch im Rahmen ihres Mandats bewegt habe. „Ich teile die Meinung nicht“, sagte der deutsche Finanzminister dazu. „Ich glaube, dass das Mandat eingehalten ist“, unterstrich er. Die EZB schöpfe ihre Möglichkeiten aus, um ihre „höllisch“ schwierige Aufgabe einer Geldpolitik für viele unterschiedliche Länder zu erfüllen.
Das Bundesverfassungsgericht hatte zuvor angekündigt, es werde die Staatsanleihenkäufe der EZB vom Europäischen Gerichtshof (EuGH) überprüfen lassen. Es bestünden Zweifel, ob das Kaufprogramm mit dem Verbot der monetären Haushaltsfinanzierung vereinbar sei, erklärte das höchste deutsche Gericht zur Begründung. Seiner Auffassung nach wären Anleihenkäufe zur Finanzierung von Staatshaushalten nicht vom Mandat der Europäischen Zentralbank (EZB) gedeckt
Deutsche Wirtschafts Nachrichten | Veröffentlicht: 16.08.17 01:54 Uhr:
Bundesfinanzminister Wolfgang Schäuble hat die umstrittenen Anleihenkäufen der Europäischen Zentralbank (EZB) gegen Bedenken des Bundesverfassungsgerichts verteidigt. Auf einer Veranstaltung in Berlin bezog Schäuble am Dienstag laut Reuters Stellung gegen von den Richtern geäußerte Zweifel daran, dass die EZB sich mit den Käufen noch im Rahmen ihres Mandats bewegt habe. „Ich teile die Meinung nicht“, sagte der deutsche Finanzminister dazu. „Ich glaube, dass das Mandat eingehalten ist“, unterstrich er. Die EZB schöpfe ihre Möglichkeiten aus, um ihre „höllisch“ schwierige Aufgabe einer Geldpolitik für viele unterschiedliche Länder zu erfüllen.
Das Bundesverfassungsgericht hatte zuvor angekündigt, es werde die Staatsanleihenkäufe der EZB vom Europäischen Gerichtshof (EuGH) überprüfen lassen. Es bestünden Zweifel, ob das Kaufprogramm mit dem Verbot der monetären Haushaltsfinanzierung vereinbar sei, erklärte das höchste deutsche Gericht zur Begründung. Seiner Auffassung nach wären Anleihenkäufe zur Finanzierung von Staatshaushalten nicht vom Mandat der Europäischen Zentralbank (EZB) gedeckt
Last Edit:6 jaren 8 maanden geleden
door katertje
Laatst bewerkt 6 jaren 8 maanden geleden doorkatertje.
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Duitse hooggerechtshof: "Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat werd gestart door katertje
Posted 6 jaren 8 maanden geleden #49851
Duitse hooggerechtshof: “Opkoopprogramma ECB in strijd met mandaat”
15 August 2017
Het opkoopprogramma van de Europese Centrale Bank is in strijd met het verbod op monetaire financiering en valt buiten het mandaat van de centrale bank, zo oordeelt het Duitse hooggerechtshof. In het persbericht dat vandaag naar buiten werd gebracht staat dat het Europese stelsel van centrale banken met het opkopen van staatsobligaties in overtreding is van Artikel 123 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
“Met het lanceren van het opkoopprogramma voor staatsobligaties overtreed het Europese systeem van centrale banken (ESCB) het verbod op monetaire financiering. Daarom meent de aanklager dat de Duitse Bundesbank niet zou mogen deelnemen aan het opkoopprogramma en dat de Duitse regering verplicht is stappen te ondernemen tegen dit programma.”
De ECB voert het argument aan dat haar opkoopprogramma niet in strijd is met het verbod op monetaire financiering van overheidstekorten, omdat ze uitsluitend staatsobligaties opkoopt via de secundaire markt. Dat betekent dat centrale banken niet rechtstreeks geld uitlenen aan overheden, maar alleen schuldpapier opkopen van andere beleggers. Dat argument hield bij het Duitse hooggerechtshof geen stand, omdat die oordeelt dat de markt van tevoren al weet hoeveel obligaties er maandelijks opgekocht worden en daarop kunnen anticiperen.
Disproportioneel en onwettig
Het Duitse hooggerechtshof oordeelt dat het opkoopprogramma van de ECB disproportioneel is ten opzichte van het beoogde doel en dat een goede onderbouwing voor de voortzetting van dit programma ontbreekt. Daar komt bij dat het nog steeds weinig duidelijkheid is over hoe de ECB en de nationale centrale banken de verliezen moeten verdelen in het geval de waarde van het opgekochte schuldpapier daalt of in het geval een land haar schuldverplichting niet nakomt. In een ongunstig scenario zou dat kunnen betekenen dat de centrale bank geld nodig heeft van de overheid en dat daardoor de begroting van de Eurolanden onder druk komt te staan.
De uitspraak van het Duitse hooggerechtshof laat niets aan duidelijkheid over, maar het is de vraag of er maatregelen zullen volgen. De kritiek op het stimuleringsprogramma van de ECB is bekend, maar er wordt tot op de dag van vandaag geen gehoor aan gegeven. De centrale bank heeft weliswaar besloten het opkoopprogramma terug te schroeven naar €60 miljard per maand, maar van een snelle afbouw is nog zeker geen sprake. Het is de vraag hoe de politiek en de centrale bank hierop zullen reageren.
Opkoopprogramma ECB
In maart 2015 begon de ECB met het opkopen van staatsobligaties van Eurolanden, met als doel de inflatie aan te jagen en de rente verder omlaag te brengen. Later werd het opkoopprogramma opgeschaald van €60 naar €80 miljard en begon de centrale bank naast staatsobligaties ook bedrijfsobligaties op te kopen.
Volgens Draghi heeft dit stimuleringsprogramma miljoenen nieuwe banen opgeleverd, maar critici waarschuwen dat het bij overheden de prikkel wegneemt om hervormingen door te voeren. Ook is er veel kritiek geweest op het besluit om ook bedrijfsobligaties op te kopen, omdat deze maatregel de grote bedrijven financieel bevoordeelt ten opzichte van het midden- en kleinbedrijf.
bron: Frank Knopers
MarketUpdate
15 August 2017
Het opkoopprogramma van de Europese Centrale Bank is in strijd met het verbod op monetaire financiering en valt buiten het mandaat van de centrale bank, zo oordeelt het Duitse hooggerechtshof. In het persbericht dat vandaag naar buiten werd gebracht staat dat het Europese stelsel van centrale banken met het opkopen van staatsobligaties in overtreding is van Artikel 123 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.
“Met het lanceren van het opkoopprogramma voor staatsobligaties overtreed het Europese systeem van centrale banken (ESCB) het verbod op monetaire financiering. Daarom meent de aanklager dat de Duitse Bundesbank niet zou mogen deelnemen aan het opkoopprogramma en dat de Duitse regering verplicht is stappen te ondernemen tegen dit programma.”
De ECB voert het argument aan dat haar opkoopprogramma niet in strijd is met het verbod op monetaire financiering van overheidstekorten, omdat ze uitsluitend staatsobligaties opkoopt via de secundaire markt. Dat betekent dat centrale banken niet rechtstreeks geld uitlenen aan overheden, maar alleen schuldpapier opkopen van andere beleggers. Dat argument hield bij het Duitse hooggerechtshof geen stand, omdat die oordeelt dat de markt van tevoren al weet hoeveel obligaties er maandelijks opgekocht worden en daarop kunnen anticiperen.
Disproportioneel en onwettig
Het Duitse hooggerechtshof oordeelt dat het opkoopprogramma van de ECB disproportioneel is ten opzichte van het beoogde doel en dat een goede onderbouwing voor de voortzetting van dit programma ontbreekt. Daar komt bij dat het nog steeds weinig duidelijkheid is over hoe de ECB en de nationale centrale banken de verliezen moeten verdelen in het geval de waarde van het opgekochte schuldpapier daalt of in het geval een land haar schuldverplichting niet nakomt. In een ongunstig scenario zou dat kunnen betekenen dat de centrale bank geld nodig heeft van de overheid en dat daardoor de begroting van de Eurolanden onder druk komt te staan.
De uitspraak van het Duitse hooggerechtshof laat niets aan duidelijkheid over, maar het is de vraag of er maatregelen zullen volgen. De kritiek op het stimuleringsprogramma van de ECB is bekend, maar er wordt tot op de dag van vandaag geen gehoor aan gegeven. De centrale bank heeft weliswaar besloten het opkoopprogramma terug te schroeven naar €60 miljard per maand, maar van een snelle afbouw is nog zeker geen sprake. Het is de vraag hoe de politiek en de centrale bank hierop zullen reageren.
Opkoopprogramma ECB
In maart 2015 begon de ECB met het opkopen van staatsobligaties van Eurolanden, met als doel de inflatie aan te jagen en de rente verder omlaag te brengen. Later werd het opkoopprogramma opgeschaald van €60 naar €80 miljard en begon de centrale bank naast staatsobligaties ook bedrijfsobligaties op te kopen.
Volgens Draghi heeft dit stimuleringsprogramma miljoenen nieuwe banen opgeleverd, maar critici waarschuwen dat het bij overheden de prikkel wegneemt om hervormingen door te voeren. Ook is er veel kritiek geweest op het besluit om ook bedrijfsobligaties op te kopen, omdat deze maatregel de grote bedrijven financieel bevoordeelt ten opzichte van het midden- en kleinbedrijf.
bron: Frank Knopers
MarketUpdate
door katertje
Graag Inloggen of een account aanmaken deelnemen aan het gesprek.
Tijd voor maken pagina: 0.191 seconden